Γράψιμο γιόγκα και αργό ταξίδι: Ely Bakouche

März 17, 2023 0 Von admin

Συνδεθήκαμε με την Ely Bakouche πριν από αρκετά χρόνια μέσω της πλατφόρμας που βοήθησε να ιδρύσει. Σώπα & Γιόγκα. Συνεχίζουμε να εμπνεόμαστε εξαιρετικά από την προσέγγιση και τη δημιουργικότητα αυτού του ψηφιακού περιοδικού και αγαπάμε την οπτική της Ely για τη γραφή, τα ταξίδια και τη ζωή γιόγκα. Εδώ, με την Ely για να μάθετε περισσότερα για την προσωπική της ιστορία και το τελευταίο της βιβλίο. The Modern Yogi’s Guide to Self Exploration.

Μπορείτε να μοιραστείτε λίγα λόγια για το ιστορικό σας στη γιόγκα και το ταξίδι σας ως συνιδρυτής του Shut Up & Yoga;

Άρχισα να κάνω γιόγκα το 2011 όταν στο πανεπιστήμιο πάλευα με το άγχος. Βρήκα τη Σάρα Μπεθ Γιόγκα στο YouTube και λάτρεψα την ήπια, προσγειωμένη προσέγγισή της. Μου άρεσε επίσης που υποστήριξε μια πρακτική κάθε μέρα, χρησιμοποιώντας αρχές ενσυνειδητότητας για να είσαι παρών με τους αγαπημένους σου στο δείπνο ή ακόμα και όταν στρώνεις το κρεβάτι σου το πρωί. Για μένα, η γιόγκα έγινε γρήγορα ένας τρόπος να χτίσω την εσωτερική μου φούσκα, να δημιουργήσω ένα ασφαλές καταφύγιο για να επιστρέψω όταν ο κόσμος ήταν λίγο υπερβολικός. Είμαι πολύ ευαίσθητος στον ήχο, την αφή, το φως, τη δραστηριότητα γύρω μου—σημάδια ευαίσθητου νευρικού συστήματος—, επομένως η εξάσκηση στο Διαδίκτυο και η δέσμευση για το πώς να δημιουργήσω τον δικό μου χώρο ήταν πάντα τόσο χρήσιμη για να καλλιεργήσω την αίσθηση της ασφάλειας και της άνεσης μου .

Πήρα την πρώτη μου εκπαίδευση δασκάλων το 2017, η οποία επικεντρώθηκε κυρίως στη vinyasa και στην εξερεύνηση του πώς η προσωπική μας ιστορία είχε επηρεάσει τον τρόπο που μεταφερθήκαμε στον κόσμο. Από τότε, αποφάσισα να συνδυάσω την αγάπη μου για το γράψιμο με τη γιόγκα και το 2018 άρχισα να ασχολούμαι με το ελεύθερο επάγγελμα ως συγγραφέας περιεχομένου. Έγραψα για πλατφόρμες γιόγκα, λογισμικό διαχείρισης και άλλα προϊόντα που σχετίζονται με την υγεία, καθώς και… περιοδικά!

Η Αναστασία, η ιδρύτρια του περιοδικού Shut Up & Yoga με βρήκε στο Instagram και αφού έγραψα το πρώτο μου άρθρο, τηλεφωνήσαμε και μετά με ρώτησε αν θα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο με το περιοδικό. Ζούσα στη Νέα Υόρκη εκείνη την εποχή, και καθώς συνεχίζαμε να ανταλλάσσουμε, ερωτεύτηκα το όραμά της για το περιοδικό και πήγα να την επισκεφτώ στο Τορόντο, το σπίτι της. Ζήτησα να ασχοληθώ και εκείνη την ημέρα έγινα διευθυντής σύνταξης του περιοδικού. Μου άρεσε να ορίζω το ημερολόγιο σύνταξης και να σχεδιάζω το περιεχόμενό μας, να επεξεργάζομαι άρθρα, να αλληλεπιδρώ με συγγραφείς. Ένα χρόνο αργότερα, αφού πήραμε τόσες πολλές αποφάσεις μαζί, μου είπε ότι πρέπει πραγματικά να σκεφτώ να αποκαλέσω τον εαυτό μου συνιδρυτή.

Τι σας αρέσει περισσότερο στο γράψιμο;

Την ευκαιρία να προβληματιστούν και να οργανωθούν ιδέες. Μου αρέσει να ξεκινώ με μια απόρριψη εγκεφάλου και να κοιτάζω πώς καταλαβαίνω ένα θέμα, αποκτώντας μια μεγάλη εικόνα για αυτό. Έπειτα, διασκεδάζω τόσο πολύ να βουτάω βαθύτερα στις ιδέες μου, κοιτάζοντας πώς μπορώ να εκφράσω αυτό που νιώθω, αυτό που σκέφτομαι, με τον πιο ακριβή και πιο προβληματικό τρόπο δυνατό.

Γνωρίζετε αυτό το απόσπασμα από το Dead Poet Society, «Ό,τι κι αν σας λένε οι άνθρωποι, οι λέξεις και οι ιδέες μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο»; Γι‘ αυτό μου αρέσει να γράφω. Μπορεί να είναι ένα τόσο ισχυρό εργαλείο για να ενθαρρύνει νέες σκέψεις, να ξεκινήσει μια εσωτερική επανάσταση στο μυαλό των αναγνωστών. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που πρέπει να βελτιωθούν στον κόσμο μας, από τα ανθρώπινα δικαιώματα μέχρι την περιβαλλοντική δικαιοσύνη, το γράψιμο για μένα είναι ένας τρόπος να προσκαλέσω τους ανθρώπους να σκεφτούν τον ρόλο τους ως ανθρώπινα όντα σε αυτόν τον πλανήτη και τι θέλουν να κάνουν από την ύπαρξή τους. Πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο αν δεν ξέρουμε τι πιστεύουμε για αυτόν ή πώς ανταποκρίνεται η καρδιά μας σε αυτό;

Πώς λειτουργεί η δημιουργική διαδικασία για εσάς; Τι σας βοηθά να πυροδοτήσετε τους δημιουργικούς σας χυμούς;

Όσο περισσότερα μαθαίνω για θέματα που με ενδιαφέρουν και μιλάω με άτομα που έχουν νέες απόψεις για θέματα που δεν γνωρίζω, τόσο πιο εύκολο είναι για μένα να γράφω. Πρόσφατα άκουσα ότι υπάρχουν 3 τύποι δημιουργικών: εκείνοι που έχουν εύκολα νέες ιδέες, εκείνοι που μπορούν να επικεντρωθούν σε μια ιδέα και να βουτήξουν βαθιά σε αυτήν και εκείνοι που μπορούν να εφαρμόσουν «παλιές» ιδέες σε νέες (ή παρακείμενες) περιοχές—θα ήθελα να είναι το τελευταίο. Μου αρέσει να βλέπω τα πράγματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες και να αμφισβητώ συνεχώς αυτά που ξέρω.

Η ξεκούραση παίζει επίσης τεράστιο ρόλο στην ικανότητά μου να δημιουργώ. Ο εγκέφαλός μου ωφελείται πραγματικά από μια βόλτα στο πάρκο ή μια ωραία μακριά σαβασανά όταν είμαι κολλημένος σε κάτι. Συνήθως δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να βρω τη σπίθα μου πίσω αν απομακρυνθώ από τη δουλειά μου.

Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, το να έχεις ανοιχτό μυαλό είναι απολύτως απαραίτητο για να διατηρήσεις τη δημιουργική σπίθα ζωντανή. Δεν είναι πάντα άνετο να βουτάω βαθιά στις δικές μου ιδέες, αλλά αξίζει τον κόπο.

Έγραψες πρόσφατα ένα βιβλίο! Πες μας για αυτό!

Σωστά! Είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι ήταν ένα ταξίδι για να το γράψω και ο στόχος μου με αυτό είναι να ενθαρρύνω τους αναγνώστες να ξεκινήσουν το ταξίδι της αυτοεξερεύνησης μαζί μου. Αλλά δεν είναι μόνο να αφιερώνετε χρόνο με τον εαυτό σας, αλλά και να ρωτάτε πώς αυτή η αυτογνωσία μπορεί να σας βοηθήσει να κάνετε καλύτερες, πιο ευγενικές, πιο σκόπιμες επιλογές στην καθημερινή σας ζωή, για εσάς και τις κοινότητές σας.

Χρησιμοποίησα το σύστημα τσάκρα ως πλαίσιο για να συζητήσουμε τη σχέση μας με διαφορετικούς τομείς της ζωής, όπως η αυτοπεποίθηση, η έκφραση του εαυτού μας ή η αίσθηση ασφάλειας. Προσπάθησα να το κάνω όσο πιο προσιτό γινόταν, με πρακτικές ασκήσεις και πράγματα που έπρεπε να δοκιμάσω σε κάθε κεφάλαιο, κάτι που μου έλειπε πραγματικά όταν προσπαθούσα να μάθω για τα τσάκρα. Πολλές από τις γνώσεις που έχουμε στη Δύση για τα τσάκρα αφορούν αιθέρια έλαια και ακολουθίες γιόγκα. Ήθελα να επισημάνω πώς μπορεί να είναι ένα εργαλείο από εμάς να βουτήξουμε βαθύτερα στην αίσθηση του εαυτού μας, στη σχέση με τον κόσμο και στην πνευματικότητα.

Με αυτόν τον τρόπο, είναι ένα βιβλίο που πρέπει να πάρετε μαζί σας ένα ζεστό πρωινό ή ένα απαλό βράδυ. Σκοπός του είναι να θρέψει την αυτο-εξάσκησή σας και να σας εμπνεύσει να αναλάβετε δράση στην καθημερινή σας ζωή και να σας προσκαλέσει να σκεφτείτε πώς να επεκτείνετε τη μάθησή σας στις κοινότητές σας.

Αν και είστε ταξιδιώτης στον κόσμο, έχετε υιοθετήσει την έννοια του «αργού ταξιδιού». Πώς το ορίζετε αυτό, ζείτε αυτό και γιατί πιστεύετε ότι είναι σημαντικό;

Από πού να αρχίσω? Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι, τόσο από αναγκαιότητα όσο και από βιολογική άποψη, οι άνθρωποι δεν προορίζονται να πηγαίνουν γρήγορα. Το νευρικό μας σύστημα μας αγαπά και θέλει να μας κρατά ασφαλείς, και η συνεχής κίνηση είναι ένα εμπόδιο στο νευρικό μας σύστημα να κάνει τη δουλειά του. Οποιοσδήποτε ψηφιακός νομάδας θα σας πει, κάπως ντροπιασμένο, καθώς λέγεται τόσο σπάνια στον κόσμο του DN, ότι τα ταξίδια είναι εξαντλητικά. Τόσοι πολλοί φίλοι τον τελευταίο χρόνο έχουν μοιραστεί ότι τους λείπουν τα ταξίδια, αλλά ότι δεν τους λείπει ο εξαντλητικός σχεδιασμός και το «διαχειριστικό» μέρος του να πηγαίνουν από μέρος σε μέρος κάθε 3, 2 ή ακόμα και κάθε μήνα. Και αυτό δεν αφορά καν το γεγονός ότι είναι αδύνατο να ταξιδέψετε γρήγορα με την οικογένειά σας, τους φίλους σας, τα πιο πολύτιμα υπάρχοντά σας. Οι νομάδες κατοικούσαν πάντα σε αυτόν τον πλανήτη, αλλά θα το έκαναν με τα πόδια, και θα έπαιρναν μαζί τους το σπίτι τους, όχι ένα σακίδιο 60 λίτρων.

Από πλανητική προοπτική, η γη μας είναι κουρασμένη. Έχουμε κουραστεί να κάνουμε υπερβολική χρήση ορυκτών καυσίμων και να ταξιδεύουμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Ο κλάδος των μεταφορών ευθύνεται για το 15% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, και αυτό δεν σημαίνει καν τους ρύπους που απελευθερώνει η αεροπορική βιομηχανία στην ατμόσφαιρα με κάθε πτήση.

Από άποψη πολιτισμού και ταξιδιωτών, το αργό ταξίδι μας δίνει πολύ περισσότερο χρόνο για να βουτήξουμε βαθύτερα σε έναν πολιτισμό στον οποίο βρισκόμαστε, για να γνωρίσουμε τους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτό το μέρος του πλανήτη. Γράφω αυτή τη συνέντευξη από τη Σαγκάη της Κίνας και δεν υπάρχει περίπτωση να είχα γνωρίσει την κινεζική κουλτούρα στον βαθμό που έχω ζήσει εδώ σε σχεδόν δύο χρόνια, αν χρειαζόμουν έναν, δύο ή τρεις μήνες για να ανακαλύψω αυτό το όμορφο και συναρπαστική χώρα.

Το αργό ταξίδι είναι το μέλλον του ταξιδιού και ελπίζω να γίνει η νέα μας κανονικότητα. Ακόμη και το όνομά του είναι παραπλανητικό – το αργό ταξίδι δεν είναι αργό, είναι απλώς πιο φιλικό προς τον άνθρωπο, ο τρέχων κανόνας είναι το γρήγορο ταξίδι. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που το κάνουν ήδη — και δεν έχω ακούσει ακόμα κάποιον που μετανιώνει ή θα προτιμούσε να ταξιδέψει

Πολλοί από εμάς στον κόσμο της ευεξίας και της γιόγκα, αγαπάμε να ταξιδεύουμε και να εξερευνούμε μέσα και έξω. Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο μεγαλύτερος σκοπός πίσω από όλα αυτά;;)

Ω, αυτή είναι μια τόσο καλή ερώτηση. Νομίζω ότι όποιος αυτοαποκαλείται γιόγκι έλκεται εγγενώς στην εξερεύνηση βαθύτερων στρωμάτων της ανθρώπινης εμπειρίας. Όταν ταξιδεύουμε ή όταν ψέλνουμε, μπορούμε να συνδεθούμε με τα μεγάλα ερωτήματα και το βαθύτερο νόημα της ζωής και να ρωτήσουμε, ποια είναι η μοίρα μου σε αυτή τη ζωή; Πώς μπορώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος για τον εαυτό μου και για τους ανθρώπους γύρω μου; Πώς μπορώ να συνδεθώ με τις βιωμένες εμπειρίες άλλων και να μάθω από αυτές;

Τι σε ενθουσιάζει όταν ξυπνάς το πρωί;

Μόλις άρχισα να διαβάζω το «Blessed Unrest» του Paul Hawken, του δημιουργού του Project Drawdown, όπου προσπαθεί να εντοπίσει το κίνημα της κοινωνίας των πολιτών στο σταυροδρόμι της κοινωνικής δικαιοσύνης, του περιβαλλοντικού ακτιβισμού και της αντίστασης των αυτόχθονων πολιτισμών στην παγκοσμιοποίηση. Είναι ένα κίνημα χωρίς όνομα που δεν τραβάει πολύ την προσοχή των μέσων ενημέρωσης, αλλά είναι οι άνθρωποι στο επίκεντρο της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κλιματικής δικαιοσύνης. Είναι ένα αντίδοτο στον κύκλο των τοξικών ειδήσεων και την αναζωογονητική ανάγνωση που χρειάζομαι για να συνεχίσω να ενεργώ και να διαδίδω την ευαισθητοποίηση σχετικά με την κλιματική κρίση και την κοινωνική δικαιοσύνη αυτή τη στιγμή.

Κάτι άλλο που θα θέλατε να μοιραστείτε;

Ναι, επικοινωνήστε μαζί μου για συνομιλία! Ο διαδικτυακός κόσμος είναι ένα τόσο φανταστικό εργαλείο για να συνδεθείτε με ομοϊδεάτες. Μπορούμε να δημιουργήσουμε τόσα πολλά μαζί, να μάθουμε ο ένας από τον άλλον και απλά να θυμόμαστε ότι υπάρχουν άνθρωποι πίσω από τις διευθύνσεις IP.

Ο Ely είναι ο συνιδρυτής και διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό Shut Up & Yoga. Είναι επίσης συγγραφέας, δασκάλα γιόγκα, ταξιδιώτης στον κόσμο, μαθήτρια ζωής και απόλυτος σπασίκλας της γλώσσας. Πιστεύει ότι, σε έναν κόσμο με επίκεντρο την παραγωγικότητα, η ανάπαυση, η αμφισβήτηση και το παιχνίδι είναι μορφές αντίστασης και αυτές που έχει κάνει την αποστολή της να μοιραστεί με τις κοινότητές της. Αυτή τη στιγμή ζει στη Σαγκάη της Κίνας.